Menno Simons - grondlegger en inspirator

Menno Simons (1496) werd geboren in Witmarsum, Friesland, waar hij dorpspastoor werd. Hij groeide op in een tijd waarin de rooms-katholieke eenheid onder druk kwam te staan. De zuivering van de kerk was in die tijd een veelbesproken thema en de hervormingsgezinden - met wie Menno Simons al vroeg in aanraking kwam - waren de eersten die braken met de rooms-katholieke kerk.

Opnieuw gedoopt
Als kind was Menno Simons gedoopt, maar in 1535 liet hij zich opnieuw dopen, wat ook voor hem neerkwam op een openlijk breuk met de katholieke kerk. Als een van de belangrijkste leiders van de doperse hervorming kreeg Menno Simons een groot aantal aanhangers, maar vanwege kerkelijke vervolgingen moest hij Witmarsum verlaten. Een groot deel van zijn leven bracht hij daarna door op rondreis door het hele Duitse taalgebied, waarbij Oost-Friesland de belangrijkste basis bleef.

Erfgoed
Het gedachtegoed van Menno Simons is veelomvattend. Kernpunten waren onder meer de keuze voor de geestelijke wedergeboorte - de zelfverkozen doop op latere leeftijd -, vredelievendheid en integriteit. Of, in de opgetekende woorden van Menno Simons: "De ware wedergeborenen vergieten geen bloed, noch zweren ze dure eden. Zij zijn weerloos en hun ja is ja." Menno Simons stierf in 1561, vele geschriften nalatend, als onderdeel van het erfgoed dat de doopsgezinden nog steeds inspireert.

<<terug